دوربین حرارتی
دوربین های حرارتی تجهیزات پیشرفته ای هستند که به صورت معمول یک نمایشگر روی آن ها قرار دارد و در آن می توانید تفاوت های انرژی گرمایی محیط را به صورت بصری مشاهده کرد. تفاوت این دوربین های با دوربین های معمولی مرتبط با نوعی حسگر حساس به گرما است که به نوع خاصی از لنز دوربین متصل می شود و برای کار در کنار تکنولوژی ظبط و نمایش تصاویر سازگار شده اند. با لطف این تکنولوژی مهندسین قادرند تا تفاوت های دمایی را هنگام بازرسی ها براحتی شناسایی و مشخص کنند.
همه ما با دوربین های معمولی که به راحتی نور مرئی را دریافت و تبدیل به پیکسل های تصاویر می کنند آشنا هستیم. درواقع نور مرئی تنها قسمت کوچکی از طیف الکترو مغناطیس را تشکیل می دهد و چشم ما تنها بخش کوچکی از این نور را می تواند به راحتی تشخیص دهد. به همین دلیل ما نمی توانیم امواج رادیوئی را ببینیم یا حتی انرژی گرمایی که از یک جسم ساطع می شود برای ما غیر قابل تشخیص است. جالب است بدانید اجسامی که گرم می شوند از خود نور مادون قرمز ساطع می کنند که تقریبا بین نور مرئی و امواج ماکروویو قرار دارد. این امواج توسط دوربین حرارتی که گاهی اوقات به عنوان دوربین مادون قرمز هم شناخته می شوند براحتی قابل شناسایی هست. البته دقت این دوربین ها و تفاوت دمایی آنها در محدوده ای که می بینید ، مانند آنچه از دنیای واقعی انتظار داریم دقیق نیست و به همین خاطر تصویر این دوربین‌های ترموگرافی به صورت نقشه‌ای از تفاوت‌های دمایی محیط اطراف شامل رنگ‌های قرمز و زرد و نارنجی برای محدوده های گرم‌تر تا بنفش و آبی برای محدوده های هم دمای محیط و سردتر نمایش داده می‌شود. رنگ سبز نیز بیانگر نقاطی هست که در دمای اتاق قرار دارند.
